مولوسکوم تناسلی چیست | علائم، روش های انتقال و درمان

مولوسکوم کونتاژیوزوم، یک عفونت پوستی ویروسی شایع است که می‌تواند در هر نقطه‌ای از بدن ظاهر شود، اما زمانی که در ناحیه تناسلی بروز می‌کند، نگرانی‌های بیشتری را به همراه دارد. این بیماری، که توسط ویروس مولوسکوم (MCV) ایجاد می‌شود، با برجستگی‌های کوچک، گنبدی شکل و مروارید مانند روی پوست مشخص می‌شود. این ضایعات می‌توانند خارش‌دار، دردناک یا ملتهب شوند و به راحتی از طریق تماس مستقیم پوستی یا به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند حوله و لباس منتقل شوند. درک علل، علائم و راه‌های انتقال مولوسکوم تناسلی، برای پیشگیری و مدیریت موثر این بیماری ضروری است.

اگر شما یا عزیزانتان با علائم مولوسکوم تناسلی مواجه هستید و به دنبال راهکارهای درمانی موثر هستید، مراجعه به یک مرکز تخصصی و معتبر اهمیت دارد. کلینیک‌ پارادایس وجود دارند که در زمینه درمان بیماری‌های نشیمنگاهی از جمله بیماری بواسیر، شقاق و همچنین بیماری‌های پوستی ناحیه تناسلی فعالیت می‌کنند. این کلینیک‌ها با بهره‌گیری از کادر درمان مجرب و استفاده از روش‌های درمانی نوین، می‌توانند در تشخیص دقیق، درمان موثر و ارائه مشاوره‌های لازم به شما یاری رسانند.

مولوسکوم تناسلی چیست؟

مولوسکوم کونتاژیوزوم (Molluscum contagiosum) که به اختصار به آن مولوسکوم (Molluscum) گفته می‌شود، یک عفونت ویروسی شایع پوستی است که می‌تواند در ناحیه تناسلی و اطراف آن ظاهر شود. این بیماری توسط ویروسی به نام مولوسکوم کونتاژیوزوم (MCV) ایجاد می‌شود و اغلب از طریق تماس مستقیم پوست به پوست منتقل می‌گردد.

شناخت مولوسکوم تناسلی برای تشخیص و درمان زودهنگام آن حیاتی است. ضایعات پوستی مولوسکوم مشابه آنژیوکراتوم هستند به شکل برجستگی‌های کوچک، گرد اما معمولا به رنگ پوست یا صورتی متمایل به رنگ گوشت هستند. این برجستگی‌ها معمولا دارای یک فرورفتگی یا گودی کوچک در مرکز خود هستند و ممکن است حاوی مایعی شیری یا مومی‌شکل باشند. اندازه این برجستگی‌ها می‌تواند از سر سوزن تا چند میلی‌متر متغیر باشد.

در این بخش برای شما کاربران بیان می کنیم ویژگی‌های کلیدی مولوسکوم تناسلی چیست:

1. محل بروز: این عارضه می‌تواند در هر جایی از ناحیه تناسلی، از جمله آلت تناسلی، کشاله ران، داخل ران‌ها و اطراف مقعد ظاهر شود. همچنین ممکن است در سایر نقاط بدن مانند صورت، گردن، بازوها و پاها نیز دیده شود، به ویژه در کودکانی که تماس پوستی نزدیک دارند.
2. علائم: شایع‌ترین علامت، وجود برجستگی‌های پوستی است که معمولا بدون درد هستند. با این حال، در برخی موارد، این برجستگی‌ها می‌توانند خارش‌دار، قرمز یا ملتهب شوند. خاراندن این برجستگی‌ها می‌تواند باعث گسترش عفونت به سایر نقاط بدن شود.
3. واگیرداری: مولوسکوم بسیار مسری است و از طریق تماس مستقیم پوست به پوست، به ویژه در حین فعالیت‌های جنسی یا از طریق استفاده مشترک از وسایل شخصی مانند حوله، لباس یا تیغ ریش‌تراشی منتقل می‌شود.
4. مدت زمان: دوره نهفتگی (زمانی که از آلودگی تا ظهور علائم طول می‌کشد) معمولا بین 2 تا 6 هفته است، اما می‌تواند تا 6 ماه نیز به طول انجامد. ضایعات به طور معمول به خودی خود و در عرض چند ماه یا سال‌ها بهبود می‌یابند، اما درمان می‌تواند به تسریع این روند کمک کند و از گسترش عفونت جلوگیری کند.

تشخیص مولوسکوم تناسلی معمولا بر اساس معاینه فیزیکی و مشاهده ضایعات توسط پزشک انجام می‌شود. در موارد نادر، ممکن است برای تایید تشخیص نیاز به نمونه‌برداری از ضایعات باشد. تشخیص و درمان زودهنگام برای جلوگیری از گسترش عفونت و کاهش ناراحتی ناشی از آن ضروری است.

پلتفرم رسمی سلامت دولت استرالیای غربی موسوم به HealthyWA توضیحاتی در مورد مولوسوم کونتاژیوزوم ارائه می کند:

مولوسکوم کونتاژیوزوم همیشه به عنوان یک عفونت منتقله از راه جنسی در نظر گرفته نمی‌شود، زیرا برای ابتلا به آن نیازی به رابطه جنسی نیست. با این حال، اگر به این عفونت مبتلا شوید، بهتر است شما و شریک(های) جنسی اخیرتان برای سایر عفونت‌های قابل انتقال از راه جنسی (STIs) آزمایش شوید.

علائم مولوسکوم تناسلی

پس از بررسی علت‌ها و راه‌های انتقال بیماری مولوسکوم کونتاژیوزوم یا همان مولوسکوم تناسلی، نوبت به شناخت علائم این بیماری و نشانه‌های بهبودی آن می‌رسد. تشخیص زودهنگام و آگاهی از این علائم، نقش حیاتی در درمان موثر و جلوگیری از گسترش بیماری دارد.

شایع‌ترین علامت مولوسکوم تناسلی که به زگیل هم شباهت هایی دارد، برجستگی‌های کوچک، گرد و مرواریدی‌شکل بر روی پوست ناحیه تناسلی، اطراف آن یا حتی ران‌ها است. این برجستگی‌ها معمولا اندازه‌ای بین 2 تا 5 میلی‌متر دارند و می‌توانند به رنگ گوشت، سفید، صورتی یا زرد باشند. یک فرورفتگی کوچک (ناف) در مرکز این برجستگی‌ها وجود دارد که از ویژگی‌های بارز این بیماری است.

علائم مولوسکوم تناسلی:

• برجستگی‌های پوستی: این برجستگی‌ها می‌توانند منفرد یا در دسته‌های کوچک ظاهر شوند.
• رنگ: رنگ آن‌ها می‌تواند از رنگ پوست تا صورتی یا قرمز متغیر باشد.
• خارش: در برخی موارد، برجستگی‌ها ممکن است خارش‌دار شوند که می‌تواند باعث تحریک و خراشیدگی آن‌ها شود.
• التهاب: گاهی اوقات، اطراف برجستگی‌ها دچار التهاب و قرمزی می‌شود که نشان‌دهنده واکنش سیستم ایمنی بدن است.
• ترشح: در صورت آسیب دیدن یا خاراندن برجستگی‌ها، ممکن است ماده سفید رنگ و پنیری‌شکلی از آن‌ها خارج شود که حاوی ویروس است و می‌تواند بیماری را گسترش دهد.

نشانه‌های خوب شدن مولوسکوم تناسلی:

خوشبختانه، مولوسکوم کونتاژیوزوم معمولا یک بیماری خود محدودشونده است، به این معنی که در اغلب موارد، بدون درمان و با گذشت زمان (معمولا 6 تا 12 ماه) خود به خود بهبود می‌یابد. با این حال، درمان می‌تواند روند بهبودی را تسریع کرده و از گسترش بیماری جلوگیری کند.

نشانه‌های خوب شدن مولوسکوم تناسلی عبارتند از:

1. کاهش اندازه و تعداد ضایعات: برجستگی‌ها به تدریج کوچک شده و تعداد آن‌ها کاهش می‌یابد.
2. تغییر رنگ: برجستگی‌ها ممکن است به تدریج رنگ خود را از دست داده و کم‌رنگ‌تر شوند.
3. ظاهر پوسته پوسته شدن: ضایعات ممکن است شروع به پوسته پوسته شدن کنند.
4. بهبود خارش: در صورت وجود خارش، این علامت نیز به تدریج از بین می‌رود.
5. ناپدید شدن ضایعات: در نهایت، برجستگی‌ها به طور کامل از بین می‌روند و پوست به حالت طبیعی خود بازمی‌گردد.

توجه: در صورت مشاهده هر یک از این علائم، حتما با پزشک متخصص پوست و مو مشورت کنید. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، کلید موفقیت در مبارزه با مولوسکوم تناسلی است.

علت مولوسکوم تناسلی در مردان

همانطور که در بخش‌های قبلی اشاره شد، مولوسکوم کونتاژیوزوم یک عفونت پوستی است که توسط ویروسی از خانواده پاکس ویروس‌ها به نام ویروس مولوسکوم (MCV) ایجاد می‌شود. در مردان، این ویروس می‌تواند به راحتی از طریق راه‌های مختلفی منتقل شود و منجر به بروز ضایعات مولوسکوم در ناحیه تناسلی گردد. درک علت‌های انتقال این ویروس برای پیشگیری و جلوگیری از شیوع آن بسیار حیاتی است.

مهم‌ترین علت مولوسکوم تناسلی در مردان، تماس مستقیم پوست به پوست با فرد آلوده است. این تماس می‌تواند در موارد زیر رخ دهد:

• رابطه جنسی: شایع‌ترین راه انتقال مولوسکوم تناسلی، برقراری رابطه جنسی با فردی است که ضایعات ویروسی دارد. این شامل تمام انواع رابطه جنسی (واژینال، مقعدی و دهانی) می‌شود. تماس پوست به پوست در طول فعالیت جنسی، امکان انتقال ویروس را فراهم می‌کند، حتی اگر ضایعات در معرض دید نباشند.
• تماس نزدیک پوست به پوست (غیرجنسی): این حالت می‌تواند در اثر تماس‌های نزدیک غیرجنسی مانند بغل کردن یا در آغوش گرفتن با فرد مبتلا، به ویژه اگر پوست دارای خراش یا زخم باشد، رخ دهد.
• استفاده مشترک از وسایل شخصی: استفاده مشترک از وسایل شخصی مانند حوله، لباس زیر، تیغ ریش تراشی یا اپیلاتور با فرد آلوده، می‌تواند باعث انتقال ویروس شود. ویروس مولوسکوم می‌تواند برای مدت کوتاهی در محیط‌های مرطوب و گرم زنده بماند، بنابراین رعایت بهداشت فردی و عدم استفاده از وسایل مشترک ضروری است.

عوامل دیگری نیز می‌توانند خطر ابتلا به مولوسکوم تناسلی در مردان را افزایش دهند:

• سیستم ایمنی ضعیف: مردانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (به عنوان مثال، مبتلایان به HIV/AIDS یا افرادی که داروهای سرکوب‌کننده ایمنی مصرف می‌کنند) بیشتر مستعد ابتلا به مولوسکوم هستند. این افراد معمولا تعداد بیشتری ضایعه دارند و ممکن است درمان برای آن‌ها دشوارتر باشد.
• اگزما (درماتیت آتوپیک): وجود اگزما می‌تواند پوست را حساس‌تر کند و خطر ابتلا به عفونت‌های پوستی، از جمله مولوسکوم، را افزایش دهد.

به یاد داشته باشید که درک این علل و اتخاذ اقدامات احتیاطی مناسب، گامی مهم در پیشگیری از انتشار مولوسکوم تناسلی و حفظ سلامت شما و شریک زندگیتان است.

تفاوت مولوسکوم و زگیل تناسلی

در حالی که مولوسکوم و زگیل تناسلی هر دو از بیماری‌های پوستی شایع هستند که از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند و در ناحیه تناسلی ظاهر می‌شوند، تفاوت‌های کلیدی در علل، علائم، ظاهر و روش‌های درمان آن‌ها وجود دارد. درک این تفاوت‌ها برای تشخیص دقیق و انتخاب روش درمانی مناسب ضروری است.

عامل ایجاد کننده:

• مولوسکوم: توسط ویروس مولوسکوم کونتاژیوزوم (MCV) ایجاد می‌شود که عضوی از خانواده پاکس ویریده است.
• زگیل تناسلی: توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. انواع مختلفی از HPV وجود دارد که باعث زگیل تناسلی می‌شوند و برخی از این انواع می‌توانند منجر به سرطان شوند.

ظاهر ضایعات:

• مولوسکوم: ضایعات معمولا به صورت برجستگی‌های کوچک، گرد و مرواریدی شکل با فرورفتگی در مرکز (ناف) ظاهر می‌شوند. این برجستگی‌ها معمولا به رنگ پوست، صورتی یا سفید هستند و اندازه آن‌ها بین 2 تا 5 میلی‌متر است. خارش در این ناحیه شایع است.
• زگیل تناسلی: زگیل تناسلی می‌تواند به صورت‌های مختلفی ظاهر شود، از جمله برجستگی‌های کوچک، گوشتی رنگ یا زگیل‌هایی که شبیه گل کلم هستند. این زگیل‌ها ممکن است منفرد یا خوشه‌ای باشند و اندازه‌های متفاوتی داشته باشند.

علائم:

• مولوسکوم: اغلب بدون درد است، اما ممکن است خارش، قرمزی یا التهاب در اطراف ضایعات وجود داشته باشد.
• زگیل تناسلی: ممکن است باعث خارش، سوزش یا درد شود. در برخی موارد، زگیل‌ها ممکن است خونریزی کنند.

راه‌های انتقال:

• مولوسکوم: از طریق تماس مستقیم پوست به پوست، تماس جنسی، یا به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند حوله یا لباس منتقل می‌شود.
• زگیل تناسلی: از طریق تماس جنسی (واژینال، مقعدی یا دهانی) با فرد آلوده منتقل می‌شود.

درمان:

• مولوسکوم: اغلب خود به خود در عرض چند ماه یا سال برطرف می‌شود. با این حال، روش‌های درمانی شامل کرایوتراپی (فریز کردن)، curettage (تراشیدن) و استفاده از داروهای موضعی مانند ایمی‌کیمود یا پویدوفیلوکس هستند.
• زگیل تناسلی: درمان شامل استفاده از داروهای موضعی (مانند ایمی‌کیمود، پودوفیلین و اسید تری‌کلرواستیک)، کرایوتراپی، جراحی (برداشتن با لیزر یا چاقوی جراحی) و درمان‌های ایمونوتراپی است. واکسن‌هایی برای پیشگیری از برخی از انواع HPV که باعث زگیل تناسلی و سرطان می‌شوند، در دسترس هستند.

پماد برای درمان مولوسکوم

پس از تشخیص مولوسکوم تناسلی، یکی از سوالات اصلی که ذهن بیماران را درگیر می‌کند، انتخاب بهترین روش درمانی است. خوشبختانه، گزینه‌های درمانی متعددی برای مقابله با این عارضه وجود دارد که پمادها نیز بخشی از این راه‌حل‌ها را تشکیل می‌دهند. این داروها اغلب با هدف از بین بردن ضایعات پوستی و تسریع در بهبودی طراحی شده‌اند. در ادامه، به بررسی انواع پمادها و نحوه عملکرد آن‌ها می‌پردازیم:

1. پمادهای موضعی با ترکیبات تحریک‌کننده سیستم ایمنی:

این دسته از پمادها، سیستم ایمنی بدن را تحریک می‌کنند تا به مبارزه با ویروس مولوسکوم کنتاژیوزوم بپردازد. از جمله این داروها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ایمیکیمود (Imiquimod): این پماد، یک تعدیل‌کننده پاسخ ایمنی است و با فعال‌سازی سلول‌های ایمنی در ناحیه مورد نظر، به حذف ویروس کمک می‌کند. استفاده از ایمیکیمود معمولا چندین هفته طول می‌کشد و نیاز به صبر و حوصله دارد. پزشک شما نحوه صحیح استفاده و تعداد دفعات مصرف را تعیین خواهد کرد.
• پودوفیلوکس (Podofilox): این دارو یک عامل ضد تکثیر است که از رشد سلول‌های آلوده به ویروس جلوگیری می‌کند. پزشک متخصص، این دارو را مستقیما روی ضایعات پوستی اعمال می‌کند. توجه به دستورالعمل‌های پزشک و اجتناب از تماس دارو با پوست سالم، ضروری است.

2. پمادهای موضعی با ترکیبات سیتوتوکسیک (Cytotoxic):

این نوع پمادها، با از بین بردن سلول‌های آلوده به ویروس، به درمان مولوسکوم کمک می‌کنند. مهم‌ترین نمونه این دسته، اسید سالیسیلیک است.

• اسید سالیسیلیک: این ماده با تخریب لایه خارجی پوست (کراتولیتیک) باعث پوسته پوسته شدن ضایعات و حذف آن‌ها می‌شود. غلظت و نحوه استفاده از این پماد، باید توسط پزشک تعیین شود تا از بروز عوارض جانبی ناخواسته جلوگیری شود.

3. سایر پمادها و روش‌های درمانی:

علاوه بر موارد فوق، برخی پمادهای دیگر نیز در درمان مولوسکوم مورد استفاده قرار می‌گیرند. البته، اثربخشی این داروها ممکن است در مقایسه با روش‌های ذکر شده، کمتر باشد. پزشک متخصص با توجه به شرایط بیمار، بهترین گزینه درمانی را انتخاب خواهد کرد.

نکات مهم در استفاده از پمادهای درمانی:

• مشاوره با پزشک: قبل از استفاده از هر نوع پماد، حتما با پزشک متخصص پوست مشورت کنید. پزشک با بررسی وضعیت شما، بهترین دارو و نحوه استفاده از آن را تعیین خواهد کرد.
• رعایت دستورالعمل‌ها: دستورالعمل‌های پزشک و اطلاعات مندرج در بروشور دارو را به دقت مطالعه و رعایت کنید.
• پیگیری منظم: در طول درمان، به طور مرتب با پزشک خود در ارتباط باشید و در صورت مشاهده هرگونه عوارض جانبی، فورا به او اطلاع دهید.
• صبر و شکیبایی: درمان مولوسکوم ممکن است زمان‌بر باشد. صبور باشید و تا اتمام دوره درمان، طبق دستورالعمل‌ها عمل کنید.

درمان قطعی مولوسکوم تناسلی

متاسفانه، هیچ روشی برای درمان قطعی مولوسکوم تناسلی وجود ندارد که بتواند به طور کامل ویروس را از بدن حذف کند. هدف اصلی درمان، از بین بردن ضایعات و کاهش سرعت گسترش آن‌ها و جلوگیری از انتقال به دیگران است. به دلیل اینکه بدن به طور طبیعی می‌تواند این ویروس را از بین ببرد، درمان‌ها بیشتر برای تسریع روند بهبودی، کاهش ناراحتی و جلوگیری از گسترش ضایعات به سایر نقاط بدن یا افراد دیگر متمرکز هستند.

روش‌های درمانی مختلفی وجود دارد که توسط متخصصان پوست و اورولوژیست‌ها ارائه می‌شود. انتخاب روش درمان به عوامل مختلفی از جمله تعداد ضایعات، اندازه آن‌ها، محل قرارگیری و وضعیت سلامت عمومی بیمار بستگی دارد.

برخی از رایج‌ترین روش‌های درمان مولوسکوم تناسلی عبارتند از:

1. کرایوتراپی (فریز کردن): این روش شامل استفاده از نیتروژن مایع برای فریز کردن و از بین بردن ضایعات است. کرایوتراپی یک روش سریع و نسبتا بدون درد است، اما ممکن است نیاز به تکرار جلسات داشته باشد.
2. کورتاژ (تراشیدن): در این روش، پزشک از یک ابزار تیز برای خراشیدن و برداشتن ضایعات استفاده می‌کند. کورتاژ اغلب برای ضایعات بزرگ‌تر و تعداد کمتری استفاده می‌شود. این روش می‌تواند کمی دردناک باشد و ممکن است نیاز به بی‌حسی موضعی داشته باشد.
3. لیزر درمانی: لیزر از پرتوهای متمرکز نور برای سوزاندن و از بین بردن ضایعات استفاده می‌کند. این روش می‌تواند موثر باشد، اما گران‌تر از سایر روش‌ها است و ممکن است نیاز به چندین جلسه داشته باشد.
4. داروهای موضعی: داروهای موضعی مانند کرم‌های حاوی ایمیکی‌مود (Imiquimod) یا پودوفیلوتوکسین (Podophyllotoxin) می‌توانند به تحریک سیستم ایمنی برای مبارزه با ویروس کمک کنند. این داروها باید طبق دستور پزشک و با احتیاط استفاده شوند، زیرا می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند.
5. درمان‌های خوراکی: در موارد نادر و در صورت گسترش شدید ضایعات، ممکن است پزشک داروهای خوراکی ضد ویروسی را تجویز کند.
6. انتظار فعال: در برخی موارد، به خصوص در کودکان یا افرادی که تعداد ضایعات کم است، پزشک ممکن است روش “انتظار فعال” را پیشنهاد دهد. در این روش، درمان فعال انجام نمی‌شود و تنها مراقبت‌های حمایتی و پیگیری برای نظارت بر وضعیت ضایعات انجام می‌شود. این روش زمانی مناسب است که ضایعات کوچک باشند و به طور خود به خودی در حال بهبود باشند.

نکات مهم:

• اجتناب از خوددرمانی: هرگز نباید سعی کنید ضایعات را خودتان درمان کنید. این کار می‌تواند باعث گسترش عفونت، ایجاد زخم و یا انتقال ویروس به سایر نقاط بدن شود.
• رعایت بهداشت فردی: شستن مکرر دست‌ها، اجتناب از به اشتراک گذاشتن حوله، لباس و سایر وسایل شخصی می‌تواند به جلوگیری از گسترش ویروس کمک کند.
• اجتناب از رابطه جنسی: در طول درمان و تا زمانی که ضایعات به طور کامل از بین نرفته‌اند، از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید.
• مشاوره با پزشک: مهم است که با پزشک متخصص پوست یا اورولوژیست مشورت کنید تا بهترین روش درمانی برای شرایط خاص شما تعیین شود. پزشک می‌تواند شما را از خطرات و عوارض جانبی احتمالی درمان‌ها آگاه کند و شما را در طول روند بهبودی راهنمایی کند.

لازم به ذکر است که حتی پس از درمان موفقیت‌آمیز، احتمال عود بیماری وجود دارد. بنابراین، پیگیری منظم با پزشک و رعایت نکات بهداشتی برای جلوگیری از عود مجدد ضروری است.

سوالات متداول

آیا مولوسکوم تناسلی خطرناک است؟

خیر، مولوسکوم کونتاژیوزوم معمولا خطرناک نیست. این بیماری به ندرت عوارض جدی ایجاد می‌کند و معمولا خود به خود از بین می‌رود. با این حال، در افراد با سیستم ایمنی ضعیف، ممکن است ضایعات بزرگتر و گسترده‌تری ایجاد شود که به درمان بیشتری نیاز دارد. از نظر روانی، وجود ضایعات می‌تواند آزاردهنده باشد و بر اعتماد به نفس فرد تاثیر بگذارد.

چگونه مولوسکوم تناسلی تشخیص داده می‌شود؟

پزشک معمولا می‌تواند با معاینه چشمی ضایعات، مولوسکوم تناسلی را تشخیص دهد. در برخی موارد، ممکن است نمونه‌ای از ضایعه برای بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه فرستاده شود تا تشخیص تایید شود یا سایر بیماری‌های پوستی مشابه رد شوند.

آیا مولوسکوم تناسلی قابل درمان است؟

بله، مولوسکوم تناسلی قابل درمان است. با این حال، درمان همیشه ضروری نیست، زیرا ضایعات معمولا در عرض چند ماه تا چند سال خود به خود از بین می‌روند. درمان‌ها برای تسریع روند بهبودی، کاهش گسترش عفونت و کاهش ناراحتی انجام می‌شوند.

چه درمان‌هایی برای مولوسکوم تناسلی وجود دارد؟

درمان‌های مختلفی برای مولوسکوم تناسلی وجود دارد که پزشک با توجه به شرایط بیمار، تعداد ضایعات و محل قرارگیری آن‌ها، بهترین روش را انتخاب می‌کند. برخی از این درمان‌ها عبارتند از:

• کرایوتراپی (انجماد)
• کورتاژ
• درمان‌های موضعی
• لیزر درمانی